Godzina Różańcowa Ojca Justyna, Father Justin Rosary Hor, religijno-społeczna audycja radiowa w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie w języku polskim, zainicjowana w 1931 r. w Buffalo przez Justyna Figasa OFMConv. w celu integracji polskiego wychodźstwa.
Inicjatywa wykorzystania radiofonii dla integracji Polonii amerykańskiej zrodziła się wśród polskich franciszkanów konwentualnych, których prowincjał Figas w 1926 r. uzyskał czas antenowy (10 min.) na przemówienia religijne w języku polskim w programie radiowym braci E. i L. Kolipińskich, a w 1931 r. rozpoczął we własnej sieci radiowej godzinny program, nazywany Godziną Różańcową Ojca Justyna (analogia skupisk polonijnych do paciorków tworzących różaniec). Objęła ona stopniowo większe ośrodki polonijne Ameryki Północnej (Chicago, Detroit, Nowy Jork, Boston, Filadelfię, Pittsburg, Milwaukee, Cleveland, Toledo). Figas w 1954 r. nadawał audycję przez 50, a w 1959 r. przez 72 stacje radiowe. Ośrodek radiowy zlokalizowano w Athol Springs (stan Nowy Jork), biura zaś w Buffalo. Koszty utrzymania pokrywają słuchacze (1959 r. – ok. 2 mln).
Audycje były transmitowane przez 26 niedziel w roku, począwszy od 1 niedzieli listopada do ostatniej kwietnia (obecnie przez cały rok przez ½ godziny w każdą niedzielę). Na Godzinę Różańcową Ojca Justyna składały się: religijna pogadanka dyrektora (25 min.), skrzynka pytań i odpowiedzi, polskie pieśni religijne (przeważnie 3) i błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem, transmitowane pierwotnie z kościoła franciszkanów pod wezwaniem Bożego Ciała w Buffalo, a obecnie z kaplicy klasztornej w Athol Springs. Pogadanki dotyczą istotnych problemów emigracji polskiej (zagadnienia apologetyczne w konfrontacji z liberalizmem, indyferentyzmem i amerykanizmem środowiska, aktualne kwestie społeczne na podstawie encyklik papieskich oraz tematy zaproponowane przez słuchaczy). Godzina Różańcowa Ojca Justyna propaguje sprawy polskie wśród emigracji, a także świadczy pomoc materialną na rzecz Polski, m. in. dla Zakładu Niewidomych w Laskach oraz dla KUL.
Godzinę Różańcową Ojca Justyna po śmierci jej inicjatora (1959) kontynuuje według pierwotnych założeń Kornelia Dende OFMConv., a współpracownikami jego są Lucjan Królikowski OFMConv. i Eligiusz Kozak OFMConv.. Kierowany przez nich apostolat radiowy uwzględniał problematykę przystosowanej odnowy posoborowej, a obecnie uzupełnienia potrzeby nowej fali emigracji, spowodowane brakiem duchowieństwa należycie władającego językiem polskim. Godzina Różańcowa Ojca Justyna obsługuje niemal wszystkie ośrodki polonijne Stanów Zjednoczonych i Kanady, stanowiąc największą w skali światowej polską, religijną sieć radiową (Osservatore Romano z 13 IX 1968 r.) Z racji 50-lecia apostolatu Godziny Różańcowej Ojca Justyna w jej programie (nadawanym przez 65 radiostacji) w 1981 r. przemawiał papież Jan Paweł II (taśma została nagrana w Rzymie). Senat KUL przyznał Godzinie Różańcowej Ojca Justyna Medal za Zasługi dla KUL (wręczony Dende 14 VI 1984 r. w Lublinie).
„Album jubileuszowy Prowincji Polskiej Ojców Franciszkanów w Ameryce 1905-30, Buffalo 1930, 15; „Statio radiophonica Rosarii Patris Justini” COFMC 66 (1969) 336-337; A. Brożek, Polonia amerykańska 1884-1939, Warszawa 1977, 49; Z. Spaliński, Studium homiletyczne mów radiowych ojca Korneliana Dende, Warszawa 1978 (mps BATK); A. Zwiercan, Działalność franciszkanów wśród Polonii 1772-1976, Studia Polonijne 3 (1979) 153-160; J. A. Książek, Radiowa Godzina Różańcowa Ojca Justyna, 1931-81, Buffalo 1931; T. Zasępa, Emigracyjni Katecheci Radiowej Godziny Różańcowej, Buffalo 1984, tenże, Katecheza emigracyjna Radiowej Godziny Różańcowej Ojca Justyna w USA (1931-1981), Lb 1987.
(Tadeusz Zasępa, Antoni Zwiercan)
